Ποδοσφαιριστής γέννημα θρέμμα, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με τη «χρυσή» εποχή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όπου κατακτούσε τον έναν τίτλο μετά τον άλλον.

Σε ηλικία 19 χρόνων πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με το τριφύλλι στο στήθος και κατέγραψε 204 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ σκόραρε δύο φορές. Αγωνίστηκε στους «πράσινους» μέχρι το 1993 και σε αυτά τα 12 χρόνια κατέκτησε 19 τίτλους (7 πρωταθλήματα, 5 κύπελλα, 7 ασπίδες).

Στα αρχικά στάδια της καριέρας του αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή, στη συνέχεια μετακινήθηκε στο δεξί άκρο της άμυνας, όμως κατέγραψε τις περισσότερες συμμετοχές του ως κεντρικός αμυντικός. Ποδοσφαιριστής «ειδικών αποστολών», ο οποίος αναλάμβανε να εξουδετερώσει τα ατού του αντιπάλου και σχεδόν πάντα τα κατάφερνε στον απόλυτο βαθμό!

Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας που επικράτησε με 2-1 της Ντιναμό Βουκουρεστίου στις 03/10/1984, με 4-2 της Σλάβιας Σόφιας στις 02/10/1990 και που έφερε ισοπαλία 1-1 με την τότε μεγάλη Άντερλεχτ στις 24/10/1990. Παιχνίδια στα οποία η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν θεωρητικά του αουτσάιντερ, όμως έφυγε από το γήπεδο με θετικό αποτέλεσμα.

Αγωνιζόταν πάντα με δυναμισμό και πάθος, ήταν αποτελεσματικός στην άμυνα, ενώ ποτέ δεν ξέφυγε από τα όρια της αθλητοπρέπειας. Ήταν εξαίρετος χαρακτήρας, χαμηλών τόνων και πολύ αγαπητός στους συμπαίκτες του. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας συνέχισε να υπηρετεί το άθλημα ως προπονητής σε Ακαδημίες.

Μέχρι σήμερα βρίσκεται στο πλευρό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και αποτελεί ενεργό στέλεχος του Ομίλου Παλαιμάχων της ομάδας μας.