Ένας ιδιαίτερα αγαπητός ποδοσφαιριστής στην οικογένεια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ο Leo, όπως συνηθίζαμε να τον αποκαλούμε, αγαπήθηκε όσο λίγοι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην ομάδα μας και πρόσφερε αρκετά με το τριφύλλι στο στήθος την πενταετία 2010-2015. Πραγματοποίησε 132 εμφανίσεις με 17 γκολ, ενώ πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελλα και δύο Super Cup.

Ήρθε στην ΟΜΟΝΟΙΑ τον Ιανουάριο του 2010 για να ενισχύσει την προσπάθεια που έκανε η ομάδα μας για κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από τα πρώτα παιχνίδια έγινε βασικός βοηθώντας να έρθει ο τίτλος. Την επόμενη χρονιά είχε πετύχει το γκολ που έστειλε τον αγώνα Super Cup κόντρα στον Απόλλωνα στα πέναλτι, με την ομάδα μας να κατακτά εν τέλει τον τίτλο. Καθιερώθηκε στη μεσαία γραμμή πετυχαίνοντας κάποια καθοριστικά γκολ μέσα στη χρονιά, όπως αυτό στο Δασάκι κόντρα στον Εθνικό, που έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό κυπέλλου όπου η ομάδα στέφθηκε για 13η φορά κυπελλούχος. Ακολούθως ο Λεάντρο έγινε εκ των αρχηγών της ομάδας τη σεζόν 2011-2012 που έφερε το 14ο κύπελλο. Στον τελευταίο τίτλο που κατέκτησε η ομάδα μας, το Super Cup του 2012, είχε ανοίξει το σκορ με όμορφη εκτέλεση φάουλ.

Διακρινόταν για το πάθος, την αποφασιστικότητα και την αγάπη του για την ομάδα. Δέθηκε ιδιαίτερα με την ΟΜΟΝΟΙΑ και τον κόσμο της. Αγωνιζόταν κυρίως ως “οκτάρι” στη μεσαία γραμμή, ενώ έδινε βοήθειες και ως αριστερό μπακ, αριστερό εξτρέμ και κεντρικός αμυντικός. Ξεχώριζε για την άριστη τεχνική του κατάρτιση, τη διορατικότητά του, έτρεχε ακατάπαυστα στο γήπεδο, ήταν δημιουργικός και παράλληλα αποτελεσματικός στον ανασταλτικό μηχανισμό της ομάδας. Ήταν εξαιρετικός χαρακτήρας και πάντοτε τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν οι συμποδοσφαιριστές του, αλλά και όλοι οι προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε. 

Το 2015 αποφάσισε να επιστρέψει στην Φερεντσβάρος όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα. Το 2004 είχε αποκτήσει την Ουγγρική υπηκοότητα και αγωνίστηκε δεκαέξι φορές με την Εθνική της χώρας.

Γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1982.