Ήρθε στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1997 και εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο σκόρερ όλων των εποχών, πίσω από τον Σωτήρη Καϊάφα. Έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην Ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αλλά και γενικότερα του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Αγωνίστηκε στο «τριφύλλι» από το 1997 μέχρι το 2003 και πέτυχε ιστορικά ρεκόρ όσο αφορά το σκοράρισμα. Τα 233 τέρματα σε 204 συμμετοχές που πέτυχε με το τριφύλλι στο στήθος, είναι απολογισμός εντυπωσιακός και αξιοζήλευτος, ο οποίος τον κατατάσσει στη δεύτερη θέση των σκόρερ στην ιστορία του Συλλόγου. Και όλα αυτά μέσα σε μόλις έξι χρόνια!
Η αγάπη και οι δεσμοί που ανέπτυξε για την Κύπρο, του δημιούργησαν την επιθυμία να αγωνιστεί στην εθνική Κύπρου. Έτσι, αφού απέκτησε την Κυπριακή υπηκοότητα και βαφτίστηκε στο όνομα Μάρκος, κατέγραψε πέντε συμμετοχές με το εθνόσημο, σκοράροντας τρία γκολ. Αξέχαστο θα μείνει το γκολ που πέτυχε σε βάρος του Ισραήλ. Είχε περάσει στο παιχνίδι ως αλλαγή και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ισοφάρισε σε 1-1, αναγκάζοντας τους φιλάθλους κάθε ομάδας που βρίσκονταν στο κατάμεστο από κόσμο Τσίρειο στάδιο, να τραγουδήσουν το όνομά του!
Δυστυχώς η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2003 ένας σοβαρός τραυματισμός στο παιχνίδι με τη Δόξα, στο Μακάρειο Στάδιο, τον υποχρέωσε να σταματήσει το ποδόσφαιρο σε ηλικία 36 χρόνων. Σε μια περίοδο που βρισκόταν σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση και έδειχνε ότι είχε πολλά ακόμη να προσφέρει.
Πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, δύο Σούπερ Καπ, ενώ αναδείχθηκε τέσσερις χρονιές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Μάλιστα, η πρώτη του σεζόν ήταν η πιο παραγωγική, καθώς σκόραρε 42 φορές στο πρωτάθλημα και πέντε στο κύπελλο. Δεν χρειάζονται συστάσεις για την εκτελεστική του δεινότητα. Άλλωστε οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Δύσκολα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Τα μακριά του άκρα, το ύψος και η αλτικότητά του, τον καθιστούσαν «εφιάλτη» για τους αντίπαλους αμυντικούς. Η εκρηκτικότητα και ο διασκελισμός του ήταν κάτι σπάνιο, σήμα κατατεθέν του τρελογερμανού!
Υπήρξε πάντα συνεπής όσο αφορά τη γενική του συμπεριφορά στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Χαρακτηριστικό το γεγονός πως σε διάστημα έξι χρόνων απουσίασε μόνο από 15 παιχνίδια! Ήταν ηγέτης εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, ενέπνεε σεβασμό σε συμπαίκτες και αντιπάλους, ενώ ήταν πάντοτε μπροστάρης στις δύσκολες στιγμές. Αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Άλλωστε, ποιος οπαδός της ομάδας δεν τραγούδησε το σύνθημα: «Είναι τρελός ο Γερμανός»;
Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Σύλλογο. Σήμερα είναι μέλος του προπονητικού επιτελείου, σε ρόλο σκάουτερ. Το 2013 αποτέλεσε εκ των πρωταγωνιστών της μεγάλης παγκύπριας εκστρατείας οικονομικής σωτηρίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να κρατηθεί το Σωματείο ζωντανό στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας του.
Γεννήθηκε στις 26/2/1967.
