ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Αν και σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 28 χρόνων, λόγω σοβαρού τραυματισμού, κατέγραψε εντυπωσιακές επιδόσεις με τη φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Σε 12 χρόνια παρουσίας, κατέκτησε εννέα πρωταθλήματα, τέσσερα κύπελλα και πέντε ασπίδες. Έπαιξε σε 331 παιχνίδια, σκοράροντας 25 φορές. Αγωνιζόταν κυρίως στη θέση του λίμπερο και κάποιες φορές ως στόπερ. Εντάχθηκε στην ΟΜΟΝΟΙΑ σε ηλικία 15 χρόνων. Αγωνίστηκε για δύο χρόνια στην εφηβική ομάδα και οι εμφανίσεις του αποτέλεσαν το "διαβατήριο" για προώθησή του στην πρώτη ομάδα, με την οποία έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 17 χρόνων, σε παιχνίδι με αντίπαλο τον Ολυμπιακό (1-0), τη σεζόν 1976-77. Από την επόμενη αγωνιστική περίοδο καθιερώθηκε στην ενδεκάδα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ενώ έγινε και βασικό στέλεχος της εθνικής Κύπρου, καταγράφοντας 28 συμμετοχές. Υπήρξε ένας από τους πληρέστερους Κύπριους κεντρικούς αμυντικούς και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους όλων των εποχών στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ανακηρύχθηκε δύο φορές από την ΕΑΚ, ως ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Οι φίλαθλοι του έδωσαν το ψευδώνυμο «Ο Κύπριος Μπεκενμπάουερ», ακριβώς λόγω του «αυτοκρατορικού» του στιλ. Ήταν άρχοντας στο χώρο της άμυνας, με πλούσια φυσικά προσόντα και ηγετική φυσιογνωμία. Διακρινόταν για τη σοβαρότητα, την ψυχραιμία και το καθαρό του μυαλό, ήταν ισχυρός στο ψηλό παιχνίδι με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση. Χαρακτηριστικές, επίσης, ήταν οι επελάσεις που πραγματοποιούσε από την άμυνα στην επίθεση. Επιπλέον, ξεχώριζε για το ήθος του και το τίμιο του παιχνίδι. Ήταν αγαπητός σε όλους τους φιλάθλους, καθώς εκτιμάτο ο αδαμάντινος χαρακτήρας του και η αθλητοπρέπεια που επεδείκνυε. Δυστυχώς εγκατέλειψε πρόωρα την αγωνιστική δράση, καθώς παρά τις τέσσερις επεμβάσεις που πραγματοποίησε στον αστράγαλο, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού του.